They're the band that created their own language for one purpose - to let to speak their souls
W kwietniu 1979 roku w Berlinie Zachodnim powstaje Einstürzende Neubauten. Pierwsze koncerty/permormances grupy są monstrualnych rozmiarów posuniętą prowokacją opierającą się na żywotnej tradycji destrukcji muzyki i sztuki w ogóle. To kreacja przez niszczenie. Punkowe tworzenie antymuzyki za pomocą śmieci. Grali na metalowych, plastikowych i szklanych odpadach, na obręczach, rurach, blachach, sprężynach, beczkach i rozmaitych kombinacjach różnych części konstruowanych przez samych muzyków. Następnie przetwarzali ich brzmienie za pomocą elektronicznych przetworników, generatorów dodajac do tego podkłady z taśm, dźwięki silników, maszyn itp. Pierwsze prezentacje szokowały, koncerty przeradzały się w orgie hałasu, przeraźliwych dźwięków, tonów, dysharmoni, często kończąc się totalnym niszczeniem instrumentarium, sceny i klubu. Nigdy jednak nie było to niekontrolowanym chaosem - jeśli publika krzyczała 'rozwalcie to wszystko' tego właśnie nie robiliśmy" - wspominał Einheit
Pierwsze płyty "Kollaps" i "Zeihnungen das Patienten O.T.", składankowa "Strategien Gegen Architekturen 80-83" ugruntowały ich pozycję w muzyce. Stali się znani w Japoni i Ameryce. W Angli debiutowali otwierając koncerty The Birthday Party. Ten okres owocował różnymi cennymi dla zespołu kontaktami. Znajomością i współpracą z Jimem Thirwellem (vel Foetus), Nikiem Cave'm (Blixa gra w Bad Seeds), z Lydią Lunch, Swans, Sonic Youth, Diamandą Gallas.
Nie wkraczając na bezdroża i śliski grunt czekający na każdego kto chce na siłę interpretować zjawisko 'Einstürzende Neubauten', powiem o romantyźmie tej postawy, pełnej afirmacji, dzikości, siły instynktu, ognia, uczuć, gwałtownych emocji i afektów, gdzie jest miejsce na subiektywne czucie tego wszystkiego i indywidualną interpretację.
Kolejne płyty przyniosły trochę inną mutację E.N.. Nie rezygnując z tradycyjnego dla siebie instrumentarium zaczęli wykorzystywać zwykły rockowy osprzęt. Ich kompozycje rozwinęły się, wzbogacono aranżację, bardzo wiele czasu poświęcając pracy i eksperymentom w studiu. Mimo tych ewolucji ich idee, pomysły nie były mniej ekstremalne niż wcześniej. Bezkompromisowość i niezależność została w pełni zachowana. Tworzyli muzykę do filmów, min. "Dandy", "Zwishenzeit", oraz spektakli teatralnych "Harmagedon Ballet" i "Andi" Petera Zadeka. Einstürzende Neubauten nie stoczyli się ani w rockowe show-biz gówno, ani w artystycznie śmierdzącą estetykę bez treści.
W jednym z wywiadów Blixa Bergeld powiedział: Zespół istnieje nadal i wciąż robi niezwykłe rzeczy, ale też w naturalny sposób rozwinął się, rozkwitł. Bardzo wiele z tego co stanowiło i nadal stanowi muzyczny koncept E.N. zawiera się już w samej nazwie 'doprowadzić do rozpadu coś co właśnie powstało'. Przy każdej nowej płycie postępujemy nadal w ten właśnie sposób. Słyszy się, że to E.N. ale jest też za każdym razem inaczej. Punkt wyjścia jest nie tyle natury muzycznej co natury socjalnej. Chodzi tu o Beuys-owską definicję sztuki rozszerzoną o pojęcie przestrzeni społecznej. Jest to dla mnie nadal aktualne i ważne. Jest to jak dodatkowy wymiar. Coś ma długość, wysokość, szerokość, coś ma wymiar społeczny. A jeżeli go nie ma to nie jest sztuką.
Poprzez ciężką pracę, przez niezłomną bezkompromisowość, przez ból samoekspresji, przez szczerą miłość do swojego medium osiągnęli brzmienie, które jest autentyczne i jest całkowicie ich własnością. Są grupą, która stworzyła własny język w jednym celu - by dać głos swoim duszom". - Nick Cave
